Διακόσμηση στο σπίτι με ανθούριο και ποϊνσέττια Previous item Ιξός ή γκι, ένα ξεχωριστό... Next item Rocket: Tips for planting...

Διακόσμηση στο σπίτι με ανθούριο και ποϊνσέττια

Διακόσμηση στο σπίτι με ανθούριο και ποϊνσέττια τις ημέρες των γιορτών. Δημιουργήστε εορταστική διάθεση για τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά με δύο κατεξοχήν γιορτινά φυτά.

Ανθούριο, χριστουγεννιάτικη διακόσμηση για τα υπέροχα λουλούδια του
Το τροπικό ανθούριο με το μοναδικό του σχήμα και τα λαμπερά του χρώματα είναι ένα διαχρονικό φυτό εσωτερικού χώρου. Παράλληλα τα άνθη του με τα μακριά και ευθυτενή στελέχη τους, έχουν πολλές εφαρμογές στην ανθοδετική.

Η καταγωγή του ανθούριου είναι από την Κολομβία, τη Γουατεμάλα και τις περιοχές της Βραζιλίας γύρω από τον Αμαζόνιο. Το όνομά του προέρχεται από τις λέξεις «άνθος» και «ουρά» που φυσικά παραπέμπουν στην εμφάνισή του! Σε πολλές χώρες το ανθούριο είναι γνωστό και με το όνομα flamingo flower.

Καλλωπιστική αξία του ανθούριου
Το ανθούριο σαν φυτό αναπτύσσεται με αργό ρυθμό. Ανάλογα με το είδος και την ποικιλία του μπορεί να έχει ύψος από 25 – 60 εκατοστά περίπου. Σαν γλαστικό φυτό ανθοφορεί όλο το χρόνο αλλά πιο έντονα τους καλοκαιρινούς μήνες. Η καλλωπιστική αξία του ανθούριου οφείλεται τόσο στα υπέροχα άνθη του όσο και στο φύλλωμα. Τα φύλλα του ανθούριου είναι καρδιόσχημα, με έντονο και γυαλιστερό πράσινο χρώμα. Επίσης έχουν δερματώδη υφή και εμφανείς νευρώσεις. Τα φύλλα του ανθούριου έχουν σημαντική χρήση στην ανθοδετική. Συμμετέχουν σε πολλές συνθέσεις ανεξάρτητα από τα άνθη. Τα λουλούδια του ανθούριου έχουν μακρύ ανθικό στέλεχος. Αναπτύσσονται σε σπάδικα που περιβάλλεται από ένα φύλλο τη σπάθη.

Ο σπάδικας συνήθως έχει χρώμα λευκό – κίτρινο ή πράσινο
Ωστόσο μπορεί να είναι μοβ, ροζ, κόκκινο, πορτοκαλί ακόμα και μπλε. Επίσης πολύ συχνά συνδυάζει δύο ή τρία χρώματα. Τα πιο γνωστά και δημοφιλή χρώματα για τη σπάθη είναι κόκκινο, λευκό, πράσινο και ροζ. Παρόλα αυτά το ανθούριο κυρίως σαν κομμένο λουλούδι έχει κι άλλα χρώματα όπως: πορτοκαλί, κίτρινο, μοβ, σομόν, μπορντό, καφέ ακόμα και μπλε και μαύρο.

Επιπλέον υπάρχουν και ανθούρια που η σπάθη τους έχει δύο χρώματα. Το ανθούριο στην ανθοδετική και σαν κομμένο λουλούδι.

Σαν κομμένο λουλούδι το ανθούριο συμβολίζει τη φιλοξενία, τη φιλία και την εξωτική ομορφιά. Είναι διαθέσιμο καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Αποθηκεύεται σε θερμοκρασίες 11-17oC και έχει μεγάλη διάρκεια ζωής στο ανθοδοχείο. Ανάλογα με την ποικιλία το λουλούδι του ανθούριου μπορεί να διατηρηθεί στο ανθοδοχείο 10. έως και 45 μέρες! Για να παραταθεί η διάρκεια ζωής στο ανθοδοχείο είναι απαραίτητο το νερό να παραμένει καθαρό. Τα λουλούδια του ανθούριου πρέπει να μένουν μακριά από πηγές θερμότητας και από το άμεσο ηλιακό φως. Το ανθούριο είναι λουλούδι έμφασης και πολύ συχνά χρησιμοποιείται μόνο του. Συνδυάζεται με φυλλώματα και συμπληρωματικά λουλούδια. Επίσης, δημιουργεί ωραίες συνθέσεις με άλλα τροπικά λουλούδια όπως η Γκλοριόσα, η στρελίτσια ακόμα και η κάλλα.

Το ανθούριο σαν λουλούδι γάμου συνδυάζεται με πολλά λουλούδια όπως τριαντάφυλλα, ορτανσίες, ορχιδέες και άλλα. Ιδιαίτερα αγαπητές είναι και οι μίνι ποικιλίες του. Πολλές φορές στις συνθέσεις είναι αυτό που προσδιορίζει την κατεύθυνση και ανάλογα οδηγεί το βλέμμα.

Το ανθούριο στη γλάστρα και σαν φυτό εσωτερικού χώρου
Στο φυσικό του περιβάλλον το ανθούριο αναπτύσσεται σαν επίφυτο. Ζει και μεγαλώνει πάνω
σε κορμούς δέντρων. Από εκεί αντλεί και τα θρεπτικά του συστατικά με το μικρό του ριζικό σύστημα. Επίσης στο φυσικό του περιβάλλον το ανθούριο δέχεται αρκετό ηλιακό φως αλλά όχι άμεσο.
Γενικά είναι φυτό που αγαπά το ζεστό περιβάλλον αλλά και την ατμοσφαιρική υγρασία.
Στη γλάστρα το ανθούριο αναπτύσσεται σαν φυτό εσωτερικού χώρου. Η ιδανική θερμοκρασία
για την ανάπτυξή του είναι 20-25 oC. Η κατάλληλη θέση είναι ένα φωτεινό σημείο χωρίς να δέχεται άμεσα το ηλιακό φως. Επίσης από τη θέση που έχει τοποθετηθεί το φυτό δεν πρέπει να περνά ρεύμα αέρα. Το ανθούριο χρειάζεται πότισμα συνήθως μία φορά την εβδομάδα το χειμώνα και δύο το
καλοκαίρι. Το καλοκαίρι που το φυτό ανθοφορεί έντονα , χρειάζεται λίπανση κάθε 15 μέρες.
Για τη λίπανση χρησιμοποιείται υγρό λίπασμα για φυτά εσωτερικού χώρου. Για τη σωστή συντήρηση του φυτού πρέπει να αφαιρούνται τα ξερά φύλλα και ανθικά στελέχη. Όπως τα περισσότερα φυτά εσωτερικού χώρου με μεγάλα φύλλα, έτσι και το ανθούριο πρέπει να καθαρίζονται από τη σκόνη με νωπό πανί.

Ποϊνσέττια ή Αλεξανδρινό και η χριστουγεννιάτικη διακόσμηση απογειώνεται
Μέσα στο χειμώνα, τα ανθισμένα φυτά προσθέτουν μία χρωματιστή και ευχάριστη νότα τόσο
στους εσωτερικούς όσο και στους εξωτερικούς χώρους. Η ποϊνσέττια ή αλεξανδρινό είναι κατεξοχήν το φυτό των Χριστουγέννων. Είναι το πιο δημοφιλές και το πιο αγαπητό εορταστικό φυτό τόσο στη χώρα μας όσο και στο εξωτερικό. Οι έντονες γραμμές και τα εκφραστικά χρώματα επιτρέπουν τη δημιουργία απλών και συγχρόνως εντυπωσιακά λιτών συνθέσεων. Η καταγωγή της ποϊνσέττιας είναι από την κεντρική Αμερική και πιο συγκεκριμένα από το Μεξικό.

Η ποϊνσέττια είναι θαμνώδες καλλωπιστικό φυτό με πυκνό και παχύ φύλλωμα και με κόκκινα,
λευκά, κρεμ ή κίτρινα βράκτια φύλλα. Στη νότια Ελλάδα και στην Κρήτη μπορεί να αναπτυχθεί και ως θάμνος στον κήπο. Παρόλα αυτά στη χώρα μας η ποϊνσέττια θεωρείται φυτό εσωτερικού χώρου με μεγάλη διακοσμητική αξία. Σαν φυτό εσωτερικού χώρου η ποϊνσέττια διατηρείται συνήθως 1-2 χρόνια. Φυσικά μπορεί να επιβιώσει και περισσότερο με πολύ φροντίδα και την κατάλληλη θέση. Τις περισσότερες φορές όμως χάνει μεγάλο μέρος της καλλωπιστικής της αξίας.

Καλλωπιστική αξία της ποϊνσέττιας
Η καλλωπιστική αξία της ποϊνσέττιας οφείλεται κυρίως στα χρωματιστά «άνθη» της που
αναπτύσσονται με τέτοιον τρόπο που μοιάζουν σαν αστέρι. Στην πραγματικότητα αυτό το χρωματιστό μέρος του φυτού δεν είναι άνθη αλλά βράκτια φύλλα. Τα πραγματικά άνθη είναι μικρά, κίτρινα, χωρίς καλλωπιστική αξία. Τέλος υπάρχουν mini ποικιλίες ποϊνσέττιας με χαμηλή ανάπτυξη και μικρότερα φύλλα. Τα βράκτια φύλλα του αλεξανδρινού μπορεί να είναι κόκκινα, ροζ, κίτρινα, κρεμ ή λευκά. Διατηρούνται πάνω στο φυτό 2-3 μήνες, συνήθως καθ’ όλη τη διάρκεια του χειμώνα.
Η κατάλληλη θέση στο σπίτι για την ποϊνσέττια

Τοποθετήστε το φυτό σε ένα φωτεινό σημείο και θα ευδοκιμήσει. Η ποϊνσέττια σαν φυτό εσωτερικού χώρου προτιμά τις φωτεινές θέσεις. Παρόλα αυτά στις νότιες περιοχές όπου υπάρχει έντονη ηλιοφάνεια και το χειμώνα, χρειάζεται προστασία από την άμεση έκθεση στο φως του ήλιου. Η ποϊνσέττια δεν πρέπει να τοποθετείται κοντά σε πηγές θερμότητας όπως το καλοριφέρ. Επίσης ο πολύ ξηρός ή πολύ ζεστός αέρας (σαν αυτόν που βγάζει το air-condition) θα κάνει το χρωματιστό φύλλωμα του φυτού να υποφέρει. Η κατάλληλη θερμοκρασία για τη σωστή ανάπτυξη του φυτού είναι 10-21 οC. Συνήθως οι εσωτερικοί χώροι το χειμώνα έχουν μεγαλύτερη θερμοκρασία την περισσότερη ώρα. Αυτός είναι και ένας λόγος που το αλεξανδρινό δεν έχει μεγάλη διάρκεια ζωής σαν φυτό εσωτερικού χώρου.

Διακόσμηση με ποϊνσέττια
Επιλέξτε αλεξανδρινά σε έντονο κόκκινο χρώμα, φωτεινό λευκό, κομψό κρεμ ή χαρούμενους
συνδυασμούς χρωμάτων. Θα φωτίσουν τον χώρο και θα διώξουν τα μουντά γκρι χρώματα του
χειμώνα. Διακοσμήσετε τα τραπέζια με τα αξιολάτρευτα μίνι αλεξανδρινά. Δώστε έμφαση στον χώρο σας με ένα πλούσιο θαμνώδες Αλεξανδρινό. Οι μεγάλες ποϊνσέττιες μέσα σε διακοσμητικά φυτοδοχεία μπορούν να στολίσουν από μικρές εσωτερικές γωνιές μέχρι εισόδους σπιτιών και καταστημάτων. Η ποϊνσέττια μπορεί να διακοσμηθεί με φυσικά υλικά και διάφορα χριστουγεννιάτικα αξεσουάρ. Συνδυάζεται με χριστουγεννιάτικες μπάλες, κλαδιά έλατου, στικ κανέλας, καρύδια, ρόδια. Έτσι δημιουργεί την κατάλληλη ατμόσφαιρα για να μείνει κάποιος «μέσα» στις κρύες μέρες του χειμώνα.

Συμβουλές για τη διατήρηση της ποϊνσέττιας και μετά τις γιορτές

  • Τοποθετήστε σε φωτεινές θέσεις. Το χειμώνα προτιμήστε θέσεις με απευθείας έκθεση
    στον ήλιο, ενώ τους καλοκαιρινούς μήνες αποφύγετε το άμεσο ηλιακό φως.
  • Το φυτό χρειάζεται πότισμα 1-2 φορές την εβδομάδα όσο είναι ανθισμένο. μετά την
    πτώση των ανθέων μία φορά την εβδομάδα αρκεί.
  • Η ποϊνσέττια δεν χρειάζεται κλάδεμα. Ένα κορυφολόγημα με το τέλος της ανθοφορίας
    είναι αρκετό.
  • Επιλέξτε για τη λίπανση οργανικό λίπασμα.