25 φυτά κατάλληλα για φράχτη

Κάθε φορά που σχεδιάζουμε να φυτέψουμε έναν κήπο, ένα από τα πιο σημαντικά θέματα είναι η επιλογή των κατάλληλων φυτών για τον φράκτη που θα βρίσκεται περιμετρικά του κήπου αλλά και σε εσωτερικά σημεία που θα λειτουργούν ως διαχωριστικά τμήματα.

Ο φυτικός φράχτης παρουσιάζει αρκετά πλεονεκτήματα και μπορεί να αντικαταστήσει έναν παραδοσιακό ξύλινο ή χτιστό φράχτη αν και σε πολλές περιπτώσεις θα παρατηρήσουμε ότι μπορεί και να συνυπάρξει μαζί του τόσο σε λειτουργικό άσο και σε αισθητικό επίπεδο.

Ένας καλά διαμορφωμένος φράχτης με εντυπωσιακά φυτά δίνει χρώμα και πνοή στον κήπο μας και παράλληλα λειτουργεί ως μία όμορφη και φυσική περίφραξη για τον σπίτι μας.

Επιπλέον, ένας ψηλός φράχτης μπορεί επίσης να μας προσφέρει σκιά το καλοκαίρι, να προστατεύσει από τον αέρα, να μειώσει τον εξωτερικό θόρυβο και τους ρύπους του δρόμου και να διασφαλίσει την ιδιωτικότητα της προσωπικής μας ζωής από τα μάτια των περαστικών.

Για τη δημιουργία του φράχτη μπορούμε να επιλέξουμε καλλωπιστικούς και αρωματικούς θάμνους, καλλωπιστικά και καρποφόρα δέντρα καθώς και εξαιρετικά αναρριχώμενα φυτά.

Τι προσέχουμε κατά τον σχεδιασμό ενός φράχτη;

Η δημιουργία ενός φράχτη στο σπίτι, στον κήπο και στο μπαλκόνι, χρειάζεται σωστό σχεδιασμό και φυσικά την κατάλληλη επιλογή φυτών που ταιριάζουν στον χώρο.

Αρχικά, θα πρέπει να αποφασίσουμε τον τύπο του φράχτη που θα διαμορφώσουμε και πως εξυπηρετεί τις ανάγκες μας. Θέλουμε ένα χαμηλό ή ένα ψηλό φράχτη;

Θέλουμε ένα φράχτη με φυτά που δεν θα χάνουν το φύλλωμα τους το χειμώνα; Μας αρέσει ο φράχτης μας να έχει πλούσια ανθοφορία για μεγάλο διάστημα του χρόνου ή αρκεί ένα βαθύ γυαλιστερό πράσινο φύλλωμα;

Αν φυτέψουμε αναρριχώμενα φυτά έχουμε φτιάξει την κατάλληλη υποστύλωση για να αναρριχηθούν χωρίς να δημιουργηθεί πρόβλημα;

Επίσης, έχουμε επιλέξει τα κατάλληλα φυτά που θα ανταποκριθούν στις συνθήκες της περιοχής, είτε πρόκειται για παγωνιές και βοριάδες είτε για υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού;

Και για το τέλος, θα πρέπει να σκεφτούμε τι ανάγκες σε φροντίδα ως προς το πότισμα, τη λίπανση, το κλάδεμα, την προστασία από ασθένειες και έντομα έχουν τα φυτά που θα επιλέξουμε για την διαμόρφωση του φράχτη μας.

• Θάμνοι κατάλληλοι για δημιουργία φράχτη.

Μια βασική κατηγορία φυτών για να επιλέξουμε για την δημιουργία φράχτη είναι οι καλλωπιστικοί και αρωματικοί θάμνοι.

Tα θαμνώδη φυτά, αν και μεγαλώνουν κάπως πιο αργά, παρουσιάζουν αρκετά πλεονεκτήματα, καθώς είναι πολύ ανθεκτικά, δεν χρειάζονται ιδιαίτερη καλλιεργητική φροντίδα ενώ δεν απαιτούν και ιδιαίτερη στήριξη για να αναπτυχθούν.

Συνήθως φυτεύουμε τους θάμνους σε σχετικά κοντινές αποστάσεις για να εξασφαλίσουμε μία πολύ συμπαγή κάλυψη του φράχτη και ένα εξαιρετικό καλλωπιστικό αποτέλεσμα για χαμηλού ή μεσαίου ύψους φράχτες.

Ας δούμε λοιπόν αναλυτικά την επιλογή των κατάλληλων θάμνων που επιλέξαμε για να δημιουργήσουμε έναν εξαιρετικό φυτικό φράχτη.

1. Αγγελική. Η αγγελική είναι από τα δημοφιλέστερα φυτά για φράχτη και όχι τυχαία! Αειθαλής θάμνος με πλούσιο γυαλιστερό πράσινο φύλλωμα που τον στολίζουν μικρά κρεμ-λευκά λουλούδια. Η αγγελική προσφέρεται για φράχτη χαμηλού και μεσαίου ύψους ανάλογα με το κλάδεμα που θα κάνουμε. Ιδανικό φυτό για όλους τους τύπους των εδαφών, ακόμη και για παραθαλάσσιες περιοχές, η αγγελική είναι ιδανική για φράχτη της εξοχικής μας κατοικίας. Ανθεκτική τόσο σε ήλιο όσο και σε σκιά, σε παγωνιά και χαμηλές θερμοκρασίες ακόμα και σε ξηρό καλοκαίρι και καύσωνα. Δεν προσβάλλεται εύκολα από ασθένειες και έντομα εκτός από την ψώρα και τον ψευδόκοκκο.
2. Πικροδάφνη. Άλλη μια εξαιρετική επιλογή θάμνου για την δημιουργία φράκτη είναι η αγαπημένη ας πικροδάφνη. Η πικροδάφνη είναι ένας από τους πιο ευπροσάρμοστους αειθαλής θάμνους με αρκετά γρήγορη ανάπτυξη. Φυτεύοντας πικροδάφνες, μπορούμε για να δημιουργήσουμε φράχτες μεσαίου ύψους με πλούσιο φύλλωμα και εντυπωσιακή και παρατεταμένη ανθοφορία. Η αγγελική είναι ανθεκτική και σε παραθαλάσσιες φυτεύσεις, καθώς είναι ανθεκτική στα υδοροσταγονίδια της θάλασσας και στην ατμοσφαιρική ρύπανση μέσα στις πόλεις. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που η πικροδάφνη επιλέγεται για φράχτες στις εθνικές οδούς της χώρας.
3. Πυξάρι. Μην ξεχάσουμε φυσικά και το πυξάρι, ένας από τους πιο αγαπημένους θάμνους που
   χρησιμοποιούμε για χαμηλού και μεσαίου ύψους φράχτες. Επιλέγεται συχνά από τους κηποτέχνες, λόγω του συμπαγούς πλούσιου πράσινου φυλλώματος που διαθέτει και την ανθεκτικότητα του σε ασθένειες. Αρκετά προσαρμοστικό σε όλα τα εδάφη και με λιγοστές καλλιεργητικές φροντίδες, το πυξάρι μπορεί να φυλάσσει σε ύψος μέχρι τα 3 μέτρα. Αν θέλουμε χαμηλότερο ύψος και περισσότερη πλευρική ανάπτυξη κλαδεύουμε την άνοιξη τις κορυφές του φυτού. Το πυξάρι δεν είναι κατάλληλο να φυτευτεί σε παραθαλάσσια μέρη, καθώς είναι ευαίσθητο στην αλμύρα της θάλασσας ενώ είναι ευαίσθητο και στους ατμοσφαιρικούς ρύπους και γι’ αυτό δεν είναι κατάλληλο ως διαχωριστικό λεωφόρων και εθνικών οδών.
4. Φωτίνια. Η φωτίνια είναι αειθαλής καλλωπιστικός θάμνος που στολίζει με την ιδιαίτερη διχρωμία κόκκινου και πράσινου δημιουργώντας μοναδικούς φράχτες για πλατείες αλλά και τον κήπο μας. Το έντονο κόκκινο χρώμα συναντάται στα νεαρά φύλλα του θάμνου που βγαίνουν την άνοιξη. Σταδιακά το φύλλωμα θα πάρει σκούρο πράσινο χρώμα μέσα στο φθινόπωρο. Ανθεκτικό φυτό η φωτίνια σε όλα τα εδάφη, κατάλληλη και για παραθαλάσσιες φυτεύσεις,
   έχει μέτριο ρυθμό ανάπτυξης που φτάνει σε ύψος τα 2-3 μέτρα. Η φωτίνια, αν μείνει ακλάδευτη την άνοιξη, γεμίζει Απρίλιο – Μάιο από λευκά αρωματικά άνθη. Τα άνθη της φωτίνιας καταλήγουν αργότερα σε κόκκινους καρπούς που ωριμάζουν μες στο φθινόπωρο και παραμένουν στο φυτό μέχρι τον χειμώνα.
5. Λιγούστρο. Λιγούστρο, άλλος ένας καλλωπιστικός αειθαλής θάμνος που είναι πολύ διαδεδομένος για φράχτες, σε κήπους, σε πάρκα αλλά και διαχωριστικά δρόμων στις πόλεις.
   Το λιγούστρο αναπτύσσεται σχεδόν σε όλους τους τύπους εδαφών, αρκεί να μην βρίσκεται
   πολύ κοντά σε παραθαλάσσιες περιοχές. Αντέχει τις υψηλές θερμοκρασίες και παρουσιάζει καλύτερη ανάπτυξη όταν ποτίζεται κατα την διάρκεια του καλοκαιριού. Η γρήγορη ανάπτυξη του λιγούστρου σε συνδυασμό με αυστηρά κλαδέματα μπορεί να δημιουργήσει φράχτη που φθάνει σε ύψος 2-3 μέτρα.Το λιγούστρο παρουσιάζει εξαιρετική αντοχή και στην ατμοσφαιρική ρύπανση και γι’ αυτό οιαρχιτέκτονες τοπίου το επιλέγουνε ως διαχωριστικό σε δρόμους, λεωφόρους και εθνικές οδούς.
6. Ελαίαγνος. Ο ελαίαγνος δημιουργεί έναν εντυπωσιακό φράχτη με έντονο σκούρο ή κιτρινοπράσινο φύλλωμα όλο το χρόνο. Κι επιπλέον τους φθινοπωρινούς μήνες γεμίζει με άνθη που βγάζουν ένα έντονο γλυκό άρωμα. Αρκετά ανθεκτικός και προσαρμοστικός σε εδάφη αμμώδη, ξηρά ή με μεγάλη αλατότητα, ο ελαίαγνος μπορεί να φτάσει μέχρι τα 3 μέτρα σε ύψος. Αν θέλουμε να δώσουμε στον φράχτη μας πιο συμπαγή μορφή, καλό είναι να ξεκινήσουμε να κλαδεύουμε τον ελαίαγνο όταν βρίσκεται σε μικρή ηλικία, καθώς όσο αναπτύσσεται παίρνει ένα ακανόνιστο σχήμα που σχετικά δύσκολα διαμορφώνεται. Υπάρχουν ποικιλίες ελαίαγνου με αποχρώσεις πράσινου φυλλώματος, καθώς και ποικιλίες πανασέ με διχρωμία του φυλλώματος, όπως πράσινο με κίτρινο. Ο ελαίαγνος ανθίζει λίγο καθυστερημένα το φθινόπωρο και ακολουθούν οι μικροί κόκκινοι καρποί του, την περίοδο του χειμώνα.
7. Λεβάντα. Ένα πολύ δημοφιλές αρωματικό φυτό για δημιουργία ενός χαμηλού φράχτη είναι και η λεβάντα καθώς είναι από τα ψηλότερα αρωματικά φυτά που φθάνουν το ένα μέτρο. Με μικρές απαιτήσεις σε νερό, η λεβάντα μας προσφέρει υπέροχο άρωμα των λουλουδιών της. Η λεβάντα χρειάζεται πότισμα μια φορά τη βδομάδα, ενώ η υπερβολική υγρασία μπορεί να δημιουργήσει ξηράνσεις και σαπίσματα στα φύλλα. Πάντως, όπως τα περισσότερα αρωματικά φυτά, η λεβάντα μπορεί να φυτευτεί στον κήπο μας αλλά μπορεί να καλλιεργηθεί με επιτυχία σε γλάστρα στο μπαλκόνι μας. Η λεβάντα στη φύση αυτοφύεται σε εδάφη φτωχά, βραχώδη και ξηρά, ενώ δεν αναπτύσσεται καλά σε υγρά και βαριά εδάφη καθώς παρουσιάζει σαπίσματα στις ρίζες. Αναζητεί ηλιόλουστες θέσεις, αν και μπορεί να αναπτυχθεί και σε ημισκιερά σημεία, είναι ανθεκτική στο ζεστό ξηροθερμικό περιβάλλον ενώ αντέχει και στην παγωνιά του χειμώνα.
8. Δεντρολίβανο. Ακόμη ένα αρωματικό φυτό που επιδεικνύει υψηλή ανθεκτικότητα στον ήλιο και στη ζέστη και μπορεί να αποτελέσει ́μία καλή επιλογή για χαμηλή μπορντούρα είναι το δεντρολίβανο. Ξυλώδης, πολυετής, αρωματικός θάμνος με βελονοειδή φύλλα, το δεντρολίβανο εντυπωσιάζει με τα μπλε αρωματικά άνθη που εμφανίζονται την άνοιξη και το καλοκαίρι. Το δεντρολίβανο αναπτύσσεται εύκολα και καλλιεργείται στις περιοχές με μεσογειακό κλίμα και ηλιόλουστο ξηροθερμικό περιβάλλον, όπου φθάνει μέχρι και το ύψος των δύο μέτρων. Το δεντρολίβανο είναι ανθεκτικό στην παγωνιά και τις χαμηλές θερμοκρασίες ενώ αν θέλουμε να μεταφυτέψουμε στον κήπο μας, προτιμούμε ελαφρά εδάφη με καλή αποστράγγιση και ουδέτερο pH.β) Δέντρα κατάλληλα για δημιουργία φράκτη Για τη δημιουργία ψηλότερου φράκτη, μπορούμε να επιλέξουμε ακόμη και καλλωπιστικά και καρποφόρα δέντρα. Η φύτευση δέντρων προσφέρει ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα και μια ανθεκτική επιλογή για πολλά χρόνια, ενώ παράλληλα λόγω του βαθύ ριζικού συστήματος τις περισσότερες φορές έχουμε εξοικονόμηση νερού όταν τα δέντρα μας μεγαλώσουν αρκετά. Βέβαια, θα πρέπει να προσέξουμε γιατί κάποια δέντρα σχηματίζουν εκτεταμένο και σκληρό ριζικό σύστημα και μπορεί να δημιουργηθεί σοβαρό πρόβλημα σε πέτρινους ή τσιμεντένιους τοίχους καθώς και σε πλακόστρωτα.
9. Τούγια. Κι η τούγια φυσικά μας δίνει εξαιρετικούς μεσαίους ή ψηλούς φράχτες που χαρακτηρίζονται από πλούσιο φύλλωμα σε έντονο πράσινο χρώμα και κόμη σε χαρακτηριστικό πυραμιδοειδές σχήμα. Καλλωπιστικός θάμνος που μπορεί να θεωρηθεί μικρό δέντρο, η τούγια είναι ανεκτική στην αλατότητα του εδάφους και μπορεί να φυτευτεί κοντά στη θάλασσα ή και για διαχωριστικά δρόμων καθώς είναι ανθεκτική σε υψηλά επίπεδα ατμοσφαιρικής λίπανσης. Αν και η τούγια έχει αργή ανάπτυξη, το τελικό αποτέλεσμα σίγουρα θα μας ανταμείψει. Συνήθως συναντάμε δύο είδη τούγιας, την ανατολική τούγια με σφαιρικό πλατύ σχήμα και τη δυτική τούγια με πυραμιδοειδές σχήμα. Θα βρούμε νάνες ποικιλίες τούγιας με ύψος 1-2 μέτρα αλλά και αυτές που ξεπερνούν σε ύψος τα δέκα μέτρα.
10. Λέιλαντ. Και το κυπαρίσσι λέιλαντ είναι ένα από τα πιο δημοφιλή καλλωπιστικό φυτό με πολύ γρήγορη ανάπτυξη που φυτεύεται για μεσαίου η μεγαλύτερου ύψους φράχτες. Το λειλαντα έχει χαρακτηριστικό έντονο πράσινο φύλλωμα και τα κλαδιά του αναπτύσσονται διαμορφώνοντας ένα ξεχωριστό πυραμιδοειδές σχήμα. Το λέιλαντ είναι δέντρο ψυχρού κλίματος και ευδοκιμεί καλύτερα στη βόρεια Ελλάδα καθώς και σε ημιορεινές και ορεινές περιοχές. Πάντως το λέιλαντ είναι σχετικά ανθεκτικό στην αλατότητα και μπορεί να φυτευτεί κοντά στη θάλασσα.
    Αντέχει και σε δύσκολες καιρικές συνθήκες, στη ζέστη του καλοκαιριού, στην παγωνιά του
    χειμώνα ακόμη και σε δυνατούς ανέμους. Φυτεύεται τόσο σε ηλιόλουστες όσο και σε ημισκιερές θέσεις είτε στον κήπο είτε σε γλάστρα.
11. Γκολντ κρεστ. Συνεχίζουμε και με τα γκολν κρεστ, τα δημοφιλή κιτρινοπράσινα κωνοφόρα δέντρα που συναντάμε σε εντυπωσιακούς φράκτες σε εξοχικές κατοικίες και σε σπίτια.Τα γκολντ κρεστ είναι μεγάλα δέντρα που φτάνουν σταδιακά σε ύψος 6-8 μέτρων και έχουν διάμετρο 2-4 μέτρων, ενώ αν τρίψουμε τα φύλλα τους, δίνουν ένα απαλό άρωμα λεμονιού, γι’ αυτό άλλωστε τα λέμε και λεμονοκυπάρισσα. Το γκολντ κρεστ χρειάζεται δροσερό κλίμα για να ευδοκιμήσει και προτιμάει περιοχές με κρύο χειμώνα και δροσερό καλοκαίρι. Αναπτύσσεται καλύτερα σε ηλιόλουστες θέσεις, ωστόσο μπορεί να φυτευτεί και σε ημισκιερά μέρη. Για τη φύτευση του γκολντ κρεστ χρειαζόμαστε γόνιμο χώμα, πλούσιο σε οργανική ουσίαπου να διαθέτει καλή αποστράγγιση.
12. Καλλωπιστική δαμασκηνιά. Εντυπωσιακός φράκτης θα μπορούσε να γίνει και με την καλλωπιστική δαμασκηνιά, το γνωστό φυλλοβόλο δέντρο, με το χαρακτηριστικό σκούρο κοκκινωπό χρώμα φύλλων. Αν και έχει μέτριο ρυθμό ανάπτυξης, ο εμφανίζει αρκετά πυκνή βλάστηση φτάνοντας σε ύψος τα 5-7 μέτρα. Η καλλωπιστική δαμασκηνιά ή προύνος όπως αλλιώς λέγεται διαθέτει μικρά, αρωματικά άνθη ρόδινου χρώματος, που εμφανίζονται για ένα μήνα περίπου στις αρχές της άνοιξης. Η καλλωπιστική δαμασκηνιά αναπτύσσεται καλά σε όλα τους τύπους εδαφών, αν και προτιμά τα πλούσια, γόνιμα και καλά αποστραγγιζόμενα εδάφη για να έχει καλύτερη ανάπτυξη ενώ είναι ανθεκτικός στην ξηρασία, στην ατμοσφαιρική ρύπανση, καθώς και στις χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα.
13. Μουριά. Η μουριά αποτελεί ένα από τα πιο διαδεδομένα φυλλοβόλα δέντρα για δενδροστοιχίες σε αυλές, δρόμους, πάρκα, σε πόλεις και χωριά. Η μουριά χρησιμοποιείται εκτεταμένα στην κηποτεχνία για ψηλούς φράκτες λόγω της πυκνής σκιάς που δημιουργεί το πλούσιο φύλλωμα της. Η μουριά δεν έχει ιδιαίτερες προτιμήσεις ως προς τον τύπο του εδάφους, αντέχει ακόμη και σε ξηρά και παραθαλάσσια μέρη. Ευδοκιμεί καλύτερα σε γόνιμα εδάφη, που διαθέτουν υψηλή περιεκτικότητα σε οργανική ουσία και εξασφαλίζουν καλή αποστράγγιση. Η μουριά αγαπά τα ηλιοφανή σημεία τουκήπου, που να είναι σχετικά προφυλαγμένα από τους δυνατούς ανέμους. Είναι πολύ ανθεκτική στο κρύο και στην παγωνιά του χειμώνα, καθώς και σε υψηλές συγκεντρώσεις ατμοσφαιρικής ρύπανσης.
14. Φραγκοσυκιά. Οι φραγκοσυκιές λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε νερό, μπορεί να φυτευτούν για φράχτες στις άκρες των χωραφιών αλλά και των κήπων των εξοχικών κατοικιών.Πέραν της δημιουργίας ενός πυκνού φράχτη, οι φραγκοσυκιές μπορούν να αποτελέσουν ένα φυσικό τρόπο δημιουργίας αντιπυρικής ζώνης για προστασία από τη φωτιά. Η φύτευση και καλλιέργεια της φραγκοσυκιάς, απαιτεί αμμώδη, φτωχά, ξηρά και άνυδρα εδάφη, καθώς μπορεί να επιβιώσει στην έλλειψη νερού και να ευδοκιμήσει σε ξηρό θερμικά κλίματα. Η φραγκοσυκιά είναι πολύ ανθεκτική σε συνθήκες ξηρασίας για μεγάλο χρονικό διάστημα, καθώς μπορεί να αποθηκεύει μεγάλες ποσότητες νερού και θρεπτικών στοιχείων λόγω μειωμένης διαπνοής.
15. Χαρουπιά. Άλλη μια ενδιαφέρουσα επιλογή δέντρου για δημιουργία φράχτη σε παραθαλάσσια ή ξηροθερμική περιοχή, είναι η χαρουπιά, το εντυπωσιακό δέντρο με το πυκνό γυαλιστερό φύλλωμα που έχει πολύ μικρές απαιτήσεις σε νερό και πότισμα. Θα την συναντήσουμε σε όλους τους τύπους εδαφών ακόμα και σε ξηρά άγονα πετρώδη ασβεστολιθικά εδάφη. Αν και έχει σχετικά αργή ανάπτυξη, η χαρουπιά διαθέτει μεγάλη καλλωπιστική αξία και γι’ αυτό μπορεί να αξιοποιηθεί και ως δενδροστοιχία στις άκρες των δρόμων, των κήπων και των πάρκων. Εξαιρετικά ανθεκτικό φυτό με ελάχιστες καλλιεργητικές φροντίδες, η χαρουπιά δεν προσβάλλεται εύκολα από ασθένειες και έντομα. γ) Αναρριχώμενα φυτά για δημιουργία φράχτη Για τη δημιουργία ενός εντυπωσιακού, καλοσχηματισμένου και πυκνού φράχτη, τα αναρριχώμενα φυτά είναι μια εξαιρετική επιλογή που σίγουρα έχει να μας προσφέρει αρκετά πλεονεκτήματα. Τα περισσότερα αναρριχώμενα φυτά που προτείνουμε έχουν ταχεία ανάπτυξη και δίνουν πολύ γρήγορα και εξαιρετικά αποτελέσματα χαρίζοντας πλούσιο καταπράσινο φύλλωμα και στις περισσότερες περιπτώσεις εντυπωσιακή ανθοφορία. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι τα αναρριχόμενα φυτά θα απαιτήσουν κάποια υποστήριξη και υποστύλωση για να αναπτυχθούν και να αναρριχηθούν. Ας δούμε λοιπόν μια μεγάλη γκάμα αναρριχόμενων φυτών που θα επιλέξουμε για τον φράχτη του κήπου μας.
16. Ρυγχόσπερμο. Από τα πιο γνωστά αναρριχώμενα φυτά, το ρυγχόσπερμο αποτελεί μία εξαιρετική επιλογή για δημιουργία φράχτη. Με σημαντική καλλωπιστική αξία χάρη στο ωραίο φύλλωμα και τα αρωματικά λουλούδια του, έχει ταχεία ανάπτυξη και μπορεί να αναρριχηθεί σε ύψος που ξεπερνά τα 5 μέτρα και να δημιουργήσει ένα εντυπωσιακό φράχτη.Το ρυγχόσπερμο είναι ανθεκτικό σε όλους τους τύπους των εδαφών, ακόμα και σε παραθαλάσσιες φυτεύσεις, αντέχει στην παγωνιά του χειμώνα αλλά και στις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού. Το μόνο που θα χρειαστεί είναι ένα ελαφρύ κλάδεμα, κάθε χρόνο, για να διατηρήσουμε το σχήμα του και να μην ξεφύγει η ανάπτυξη του.
17. Στεφανωτή. Η στεφανωτή δεν μας μαγεύει μόνο με την ομορφιά και την γλυκιά μυρωδιά της, άλλα αποτελεί και μια εξαιρετική επιλογή για φράχτη. Αν και έχει πιο αργή ανάπτυξη σε σχέση με άλλα αναρριχώμενα φυτά, η στεφανωτή μπορεί να φτάσει και να ξεπεράσει τα 4 μέτρα ύψος. Είναι σημαντικό να επιλέξουμε ένα σημείο ημισκιερό για τη στεφανωτή, μιας και είναι ευαίσθητη στην απευθείας επαφή με τον ήλιο, ενώ θα πρέπει επίσης να προφυλαχθεί από παγωνιά και βοριάδες.  Η στεφανωτή δεν απαιτεί ιδιαίτερα κλαδέματα, φροντίζουμε μόνο να κόβουμε τα κλαδιά που προεξέχουν για να διατηρήσουμε το σχήμα της.
18. Καπένσια. Αν θέλουμε να διαμορφώσουμε ένα φράχτη με έντονο χρώμα, η καπένσια είναι η πιο κατάλληλη επιλογή! Με τα μοναδικά πορτοκαλί λουλούδια της σε σχήμα τρομπέτας και την γρήγορη ανάπτυξη της, η καπένσια θα μας χαρίσει έναν όμορφο φράχτη σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα που μπορεί να φτάσει και τα 10 μέτρα. Τόσο στον ήλιο όσο και στην σκιά, η καπένσια αναπτύσσεται το ίδιο καλά ενώ προσαρμόζεται σε πολλούς τύπους εδαφών. Να μην ξεχνάμε μόνο να κλαδεύουμε την καπένσια στις αρχές της άνοιξης και του φθινοπώρου για να κρατήσούμε υπο έλεγχο το συμπαγές σχήμα του φράχτη μας.
19. Αγιόκλημα. Άλλη μία εξαιρετική επιλογή για την δημιουργία φράχτη, είναι το αγιόκλημα το αναρριχητικό φυτό που διακρίνεται για την πλούσια ανθοφορία του, που ξεκινά τον Μάιο και διαρκεί όλο το καλοκαίρι καθώς και για το ελκυστικό άρωμα των πολύχρωμων λουλουδιών.Το αγιόκλημα είναι φυτό γρήγορης ανάπτυξης που φθάνει σε ύψος 1,5-2 μέτρα και προτιμά τις μερικώς ηλιοφανείς θέσεις από τις ηλιόλουστες. Θεωρείται ανθεκτικό φυτό, με δυνατό ριζικό σύστημα που αναπτύσσεται τόσο πλευρικά όσο και σε βάθος. Παρουσιάζει μεγάλη προσαρμοστικότητα σε όλα τα εδάφη αν και προτιμά τα πιο υγρά, είναι ανθεκτικό σε χαμηλές θερμοκρασίες, χιόνι και παγετούς. Τέλος να σημειώσουμε ότι το αγιόκλημα δεν προσβάλλεται ιδιαίτερα από ασθένειες και έντομα.
20. Μπιγκόνια, η μεγανθής. Για εξαιρετικά γρήγορη δημιουργία ενός εντυπωσιακού φράχτη που μπορεί να φτάσει και τα 10 μέτρα, ιδανική επιλογή είναι η μπιγκόνια η μεγανθής, το αναρριχώμενο φυτό με τα μεγάλα σωληνοειδή λουλούδια σε αποχρώσεις μεταξύ του πορτοκαλί και του κόκκινου. Η μπιγκόνια μεγανθής είναι ένα ιδιαίτερα ανθεκτικό φυτό που αποτελεί εξαιρετική επιλογή για δημιουργία φυτικού φράχτη, με πλούσια ανθοφορία που διαρκεί από τις αρχές του καλοκαιριού μέχρι τις αρχές του φθινοπώρου ενώ χρειάζεται εκτεταμένη ηλιοφάνεια για να μας δώσει πολλά λουλούδια. Παρουσιάζει μεγάλη ανθεκτικότητα στις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού, σε ξηρασία και σε συνθήκες καύσωνα, ενώ αντίθετα είναι αρκετά ευαίσθητη στην παγωνιά του χειμώνα και στους δυνατούς βοριάδες.
21. Βουκαμβίλια. Και η πολυαγαπημένη βουκαμβίλια ένα από τα ομορφότερα αναρριχώμενα φυτά της άνοιξης και του καλοκαιριού μπορεί να φυτευτεί για τη δημιουργία ενός υπέροχου φράχτη. Με εντυπωσιακά λουλούδια σε κόκκινες, μωβ, ροζ, λευκές και πορτοκαλί αποχρώσεις, η βουκαμβίλια έχει προσαρμοστεί υπέροχα στο μεσογειακό περιβάλλον και μπορεί να ξεπεράσει σε ύψος τα δέκα μέτρα αν έχει ηλιοφάνεια. Είναι αρκετά ευαίσθητη στο κρύο και στον αέρα, γι’ αυτό θα πρέπει να επιλέξουμε μια προφυλαγμένη θέση από βοριάδες για να μπορέσει να ανθοφορήσει. Η βουκαμβίλια προτιμάει τη θάλασσα και δεν μπορεί να φυτευτεί σε πολύ ορεινά μέρη. Δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις ως προς το έδαφος, αρκεί να έχει καλή αποστράγγιση.
22. Γιασεμί. Για πιο μικρούς φράχτες, μεσαίου ύψους, το υπέροχο γιασεμί είναι μία εξαιρετική επιλογή. Η ανθοφορία του ξεκινά μόλις ζεστάνει ο καιρός την άνοιξη και διατηρείται μέχρι τα πρώτα κρύα του χειμώνα. Το γιασεμί χρειάζεται μια ηλιοφανή ή ημισκιερή θέση για να έχει πλούσια και παρατεταμένη ανθοφορία. Είναι ανθεκτικό στη ζέστη και στην ξηρασία, χρειάζεται όμως να το προφυλάξουμε από βοριάδες καθώς είναι ευαίσθητο στην παγωνιά. Κατάλληλη εποχή μεταφύτευσης για το γιασεμί είναι η άνοιξη μετά το τέλος της παγωνιάς του χειμώνα. Τα πιο γνωστά και διαδεδομένα είδη είναι το χιώτικο γιασεμί ή μεγανθές, το πολύανθές γιασεμί, το φαρμακευτικό γιασεμί, το αραβικό γιασεμί ή φούλι, το γιασεμί το γυμνανθές με κίτρινα άνθη, το ευοσμότατο γιασεμί και το θαμνώδες γιασεμί.
23. Γλυσίνια. Για μεγάλους και εντυπωσιακούς φράχτες, η γλυσίνια είναι καταπληκτική επιλογή. Φυλλοβόλος αναρριχώμενος θάμνος που ξεχωρίζει για τις χαρακτηριστικές κρεμαστές ταξιανθίες, σε μορφή τσαμπιού, η γλυσίνια εμφανίζει λουλούδια με απαλό άρωμα, σε διάφορες αποχρώσεις του μωβ και του μπλε, την περίοδο Απριλίου – Μαΐου ενώ να παρουσιάσει μια μικρότερη δεύτερη ανθοφορία στα μέσα του Ιουνίου. Διαθέτει γρήγορο ρυθμό ανάπτυξης, σχηματίζει πλούσιο φύλλωμα για σκίαση και ευδοκιμεί σε εδάφη πλούσια, βαθιά και καλά στραγγιζόμενα. Είναι ανθεκτική στις χαμηλές θερμοκρασίες, όμως δεν αντέχει στους δυνατούς ανέμους. Για τη φύτευση της γλυσίνας χρειαζόμαστε σημείο με αρκετό ήλιο για να χαρίσει πλούσια ανθοφορία και πυκνή βλάστηση.
24. Κισσός. Αν θέλουμε τώρα ένα εντυπωσιακό φράχτη χωρίς να ενδιαφερόμαστε για τα λουλούδια, ο κισσός είναι μία ξεχωριστή επιλογή. Διαθέτει πολύ γρήγορη ανάπτυξη και εντυπωσιάζει με το πρασινωπό ή πρασινοκίτρινο φύλλωμα που αποτελείται από τρίλοβα ή πεντάλοβα φύλλα. Ο κισσός καταφέρνει και αναρριχάται χρησιμοποιώντας μικρές εναέριες ρίζες που συγκρατούν το φυτό σε φράχτες, σε πέργκολες, σε τοίχους και σε κιγκλιδώματα. Ο κισσός είναι εξαιρετικά ανθεκτικό φυτό που προσαρμόζεται σε όλες τις συνθήκες και τις καταστάσεις. Αντέχει στις χαμηλές θερμοκρασίες και τις υψηλές θερμοκρασίες που συναντάμε στην Ελλάδα και μπορεί να φυτευτεί σε όλους τους τύπους των εδαφών, ακόμα και σε παραθαλάσσιες περιοχές.
25. Θουνμπέργκια. Και μια πιο ιδιαίτερη επιλογή φυτού για φράχτη, όχι τόσο πολύ διαδεδομένη είναι η θουνμπέργκια. Τροπικό αναρριχώμενο φυτό διαθέτει μικρά στρογγυλά λουλούδια σε αποχρώσεις του πορτοκαλί, κίτρινου, άσπρου, ακόμα και του μπλε, που έχουν μία χαρακτηριστική βούλα στο κέντρο του λουλουδιού. Έχοντας γρήγορη ανάπτυξη που φτάνει σε ύψος τα 5-6 μέτρα η θουνμπέργκια μπορεί να φυτευτεί για να καλύψει έναν τοίχο ή μία μικρή πέγκολα. Ευδοκιμεί περισσότερο σε ηλιόλουστες θέσεις, αν και θα εμφανίσει ανθοφορία και σε ημισκιερά σημεία.Αναπτύσσεται καλύτερα σε ζεστές περιοχές που δεν έχουν βαρύ χειμώνα και μπορεί ναφυτευτεί στους περισσότερους τύπους εδαφών, αρκεί να έχουν καλή αποστράγγιση.

Κι ένα μυστικό για τα φυτά που φυτεύουμε σε φράχτη. Κατά την επιλογή των φυτών για φράχτη, ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες που προσέχουμε είναι το πότισμα. Θα πρέπει ασφαλώς να προσδιορίσουμε πόσο διαθέσιμο νερό υπάρχει και τι ποιότητας είναι, ειδικά πρόκειται για δημιουργία φράχτη σε κήπους εξοχικών παραθαλάσσιων κατοικιών. Σε κάθε περίπτωση, είναι απαραίτητο να εξασφαλίσουμε αυτόματο πότισμα με σταγόνες για να έχουν τα φυτά μας ικανοποιητική ανάπτυξη και ανθοφορία, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, και παράλληλα να πετύχουμε μία ικανοποιητική εξοικονόμηση νερού.